گوست ریکان بریک پوینت هرچند دنیایی عظیم و سلاحهای متنوعی دارد، اما در ارائه یک بازی سرگرمکننده کم ایراد بهشدت شکست میخورد.
سالها است که با بازیهای یوبیسافت خاطره داریم. گاهی با مجموعه اساسینز کرید به دورههای مختلف تاریخی سفر میکنیم، گاهی با رینبو سیکس به جان همدیگر میافتیم و گاهی نیز با بازی دیویژن به آخر الزمان میرویم و برای زنده ماندن تلاش میکنیم. هرچه که باشد، یوبیسافت در طول سالهای گذشته توانسته با پشت سر گذاشتن بازیهای خطی آشنا، به سمت بازیهایی جهان باز با دنیایی پر از عناصر گیمپلی مختلف حرکت کند. همین موضوع نیز طبیعتا انتظارمان از محصولات این شرکت شناخته شده را افزایش میدهد؛ انتظاری که بهدلیل سالها خاطرهبازی با شخصیتهای مختلف آن بهوجود آمده است و حداقل با چند بازی اخیر توانسته بود امیدمان را به بازگشت به دوران اوج خود افزایش دهد. اما رونمایی ناگهانی گوست ریکان بریک پوینت درحالیکه کمتر کسی انتظار آن را داشت باعث شد تا به این فکر کنیم که بعد از سهسال یوبیسافت توانسته ایرادات موتورگرافیکی خود را برای ارائه یه تجربهی کمنقص از مجموعه گوست ریکان رفع کند. گوست ریکان وایدلندز ایرادات فنی زیادی داشت اما بهدلیل شخصیتپردازی خوب آنتاگونیست، داستان زیبا، موسیقی گوشنواز و دنیای پر رنگ و لعاب توانسته بود تا حداقل ما را از تجربه این اثر راضی کند. اما دریغا که در بریک پوینت شاهد محصولی بی کیفیت هستیم که زودتر از زمانیکه باید منتشر شده است. در ادامه با بررسی بازی Ghost Recon BreakPoint همراه زومجی باشید.
داستان بازی از پرواز نیروهای گوست به فرماندهی آنتونی نومد پریمن بر فراز جزیزهی آئورا آغاز میشود. جزیرهای که بهلطف دانشمندان و تکنولوژی Skell قرار بود تا پیشرفتی قابلتوجه را در علم رقم بزند و باعث ایجاد صلح شود. اما پرواز آرام شبانگاهی بر فراز جزیره با حملهای ناگهانی همراه میشود و همین هم سقوط بالگردها را در اقصی نقاط جزیره به همراه دارد. حال شما باید در نقش نومد وارد جزیره شوید و درکنار کشف راز حمله ناگهانی به نیروهای خود، از دلایل ایزوله شدن آئورا مطلع شوید. مانند گذشته شخصیسازی چهرهی شخصیت اصلی داستان با محدودیتهایی همراه است، اما یوبیسافت توانسته با گنجاندن انواع و اقسام لباسها و رنگها، تنوع زیادی را به محتوای شخصیسازی بازی بدهد. داستان گوست ریکان بریک پوینت سعی دارد تا موانعی را گوشزد کند که با پیشرفت علم میتواند بر سر جهان بیاید، اما در مسیر بازگو کردن این مهم نمیتواند روایت ریشهدار را با دیالوگهایی ماندگار همراه کند. آنتاگونیست اصلی بازی لوتننت کولونلی بانام والکر است. والکر در حقیقت یک کهنهسرباز از نیروهای ویژه گوست ایالات متحده است که پیش از این در خاورمیانه به همراه نومد خدمت کرده بود و در نتیجه فردی زبده در عملیاتهای نظامی محسوب میشود. متاسفانه برخلاف ال سوئنو در گوست ریکان وایدلندز، والکر به هیچ عنوان از شخصیتپردازی و انیمیشنسازی لازم برای داشتن یک وجهه آنتاگونیستی برخوردار نیست. در نتیجه در بازی با وجود مرور خاطرات نومد از وقایع گذشته نمیتوانیم آنطور که باید و شاید، با ضدقهرمان داستان ارتباط برقرار کنیم. این دقیقا برخلاف آنچیزی است که پیش از این در وایدلندز شاهد آن بودیم. در آن بازی تک تک شخصیتها پیشینهای قابل لمس داشتند و بهویژه در زمان میانپردهها یوبیسافت توانسته بود تا حداقل ذهن بازیکن را با برخی دغدغههای ال سوئنو درگیر کند. گوست ریکان بریک پوینت در ارائه تمام بخشهای داستانی ضعیف عمل میکند. بازی دارای انبوهی از دیالوگهای کوتاه است که اجباری برای تماشای آنها ندارید، بااینحال مجبور هستید تا حداقل برای متوجه شدن داستان بازی یک بار به آنها گوش دهید.
داستان بریک پوینت میان سه بخش مختلف روایت میشود، ابتدا دانشمندانی هستند که در پروژههای مختلف روی پهپادها کار میکردند سپس به نظامیان، ولفها و پهپادهایی میرسیم که سعی دارند تا آئورا را ایزوله نگه داشته و از علم برای مقاصد نظامی استفاده کنند. وجهه سوم داستان اما به نیروهای بومی جزیره مرتبط میشود که دراینمیان سعی دارند تا با فهمیدن حقیقت مانع از خرابکاری بیشتر نظامیان ولف و والکر شوند. با وجود پتانسیل داستانی، بریک پوینت مانند سایر بخشها از جمله گیمپلی در ارائهی یک روایت منسجم و معنیدار شکست میخورد. اما با وجود پایانبندی بسیار ضعیف بازی، هنوز هم امید زیادی به مأموریتهای فرعی داشتم، متاسفانه مانند بخش داستانی مأموریتهای فرعی بازی نیز که با سه رنگ نارنجی، سبز و آبی مشخص شدهاند، دارای درونمایهای یکسان هستند.
یوبیسافت تلاش زیادی برای تبدیل کردن گوست ریکان بریک پوینت به اثری پر محتوا داشته است، اما بهدلیل انتشار زود هنگام بازی در تمام موارد شکست میخورد. ایکاش یوبیسافت با تاخیری یکساله محصولی درخور نام گوست ریکان را روانه بازار میکرد. گیمپلی بازی بهطور خلاصه شامل مجموعهای از حرکات یکسان میشود. مأموریت را انتخاب و با انپیسی صحبت کنید، سپس با انتخاب نزدیکترین کمپ به نقطه هدف آماده سفر شوید و با برداشتن هلیکوپتر به مقر دشمن برسید، حال پهپاد را انتخاب و تمام محل حضور دشمنان را به اصطلاح مارک کنید. یکی یکی با دوستانتان دشمنان را سینکشات کرده، هدف را پیدا کنید و ۵ تا ۱۵ کیلومتر به نقطه شروع مأموریت بازگردید. دنیای عظیم گوستریکان بریک پوینت متاسفانه چیزی برای ارائه ندارد. دنیای بازی زیباست، شرایط آب و هوایی مختلفی را شامل میشود و دارای سازههای منحصربهفرد و متفاوت با یکدیگر است، اما چه سود که درنهایت نمیتواند محتوایی شایسته را برای سرگرم کردن طولانی مدت بازیکنان ارائه دهد. یوبیسافت به نظر میخواسته یک رد دد ردمپشن مدرن را در ظاهر گوست ریکان بریک پوینت بگنجاند. اضافه شدن عناصر بقا در بازی ابتدا شما را هیجانزده میکند، اما زمانی که از ناقص بودن این بخش مطلع میشوید ناامید خواهید شد.
در دنیای بازی میتوانید گیاهها، مواد غذایی و آیتمهای مختلفی را برای شخصیسازی، ساخت دارو یا ساخت سلاحهای انفجاری جمع کنید. متاسفانه مانند بخشهای دیگر بازی، مکانیک بقای بریک پوینت نیز گیجکننده و بی معنی است. بی معنی از این جهت که سیستم ساخت آیتم بازی نمیتواند کاربر را ملزم به استفاده از آن کند. فرضا با برداشتن چند گیاه و ترکاندن پهپادها میتوانید مجموعهای از آیتمها را بهدست بیاورید، اما زمانیکه به کمپ مراجعه میکنید و وارد کرفتینگ میشوید تنها با آیتمهایی روبهرو میشوید که ۵ تا نهایت ۲۰ درصد روی پارامترهای دفاعی و حمله نومد تاثیر میگذارند. حقیقت آن است که این مقدار تاثیر گذاری در دنیای بازی ناچیز و عملا بهدرد نخور است. در نتیجه این موضوع باعث میشود گاهی بعد از چند ساعت حتی یک بار هم به بخش کرفتینگ سر نزنید. یا از سوی دیگر نومد قمقمهای را به همراه دارد، این قمقمه تا انتهای بازی نیز بهدرد شما نمیخورد و تنها گاهی زمانیکه از داخل فاضلاب یا رود رد میشوید، بازی به شما میگوید تا آب آشامیدنی او را پر کنید. از طرفی شاهد حضور انواع و اقسام حیوانات هستیم، اما مشخص نیست که فرضا چرا میتوانیم گوشت لک لک را برداریم، اما شکار هیچکدام از حیوانات دیگر نظیر آهو، بز، گراز یا گوزن گوشتی را عاید ما نمیکند.
این موضوع در تمام بخشهای منو بهشدت شلوغ بازی دیده میشود. منوی تودرتو و شدیدا کند بریک پوینت تا آخرین ثانیه وقت بازیکن را تلف میکند. منوهای بازی و جایگیری رابط کاربری آنقدر بد طراحی شده است که تنها بعد از دیدن راهنمای خود بازی میتوانید کمی شلوغبازیهای طراحان را متوجه شوید. اسکرول بین منوها آنقدر کند و خستهکننده است که از خودتان میپرسید چطور به طراح بریک پوینت حتی اجازه ادامه کار در یوبیسافت را میدهند. بعد از بیش از ۴۵ ساعت تجربه بخش داستانی گوست ریکان بریکپوینت باید بگویم که این بازی را نباید تنها تجربه کنید. ظاهرا یوبیسافت نتوانسته هوش همراهان AI گوستمان را در وایدلندز کمی بهبود ببخشد، در نتیجه کلا گوستهای AI را از بریک پوینت حذف کرده است! نتیجه هیچ همراهی را برای تجربه تکنفره بازی ندارید.
بگذارید یک مثال ساده بزنیم، در همه مأموریتها برخی از مهمترین شاهراههای ورود به ساختمان با نگهبانی دو دشمن درکنار یکدیگر همراه است؛ درحالیکه حداقل یک پهپاد در آسمان گشت میزند و دشمنان دیگری نیز در مسیری مشخص حرکت میکنند. فارغ از این نیروها، همواره یک بیسیمچی نیز در داخل ساختمان آماده در خواست نیروی کمکی است. اگر تنها باشید باید به شکلی وارد ساختمان شوید که این نیروها حتی به حضور شما شک نکنند. وضعیت هشدار دشمنان به چهار رنگ سفید بیخطر، زرد کمی هشیار، نارنجی مطلع از حضور شما و قرمز آماده حمله تقسیم میشود. اگر یک دشمن رنگ نارنجی شود، بیسیمچی نیروی دفاعی را درخواست میکند. این محدودیت باعث میشود که نتوانید بیش از یک دشمن را مورد هدف قرار دهید زیرا اگر راست را بزنید چپ متوجه میشود، اگر هر دو را بزنید جسد دشمنان حضور شما را آشکار میکنند و اگر پهپاد را با تکتیر بزنید، قطعات پهپاد حضورتان را اعلام میکند.
این وضعیت اما در تجربه Co-op چهار نفره صدق نمیکند. برخلاف تجربه زجرآور بازی در حالت تکنفره درحالیکه این موضوع را هنگام خرید به بازیکنان هشدار نمیدهد، در حالت Co-op چهار نفره میتوانید به همراه دوستانتان یک مأموریت را کاملا مخفیانه به پایان برسانید. اما برخلاف آن حتی اگر سعی کنید به سایر بازیکنان ناشناخته ملحق شوید باز هم بهدلیل تفاوت مأموریتها شاهد ناهماهنگی و عملا تبدیل شدن بازی به یک شوتر تمام عیار خواهید بود. اما بگذارید از فاجعه هوش مصنوعی دشمنان در بریکپوینت بگوییم که بیاغراق به نسل ششم کنسولها بر میگردد. دشمنان عملا بویی از هوش نبردند و دروغ چرا گرازهای آئورا عقلشان از دشمنان تا دندان مسلح و ولفهای زرهپوش بیشتر است! حداقل گرازهای بازی از دست شما فرار میکنند، اما دشمنان اکثر اوقات یکجا ایستاده و منتظر رسیدن عزرائیل میمانند. حتی در درجات سختی بالاتر نیز شاهد این هوش مصنوعی غیرقابل توجیه هستیم.
اما اگر بخواهیم کاورگیری بد بازی و تغییر گاه و بیگاه دوربین را بعد از خروج از کاور فاکتور بگیریم که بهشدت به بازی و تجربه نهایی در هر دو بخش PvE و PvP ضربه میزند گوست ریکان بریکپوینت میزبان انبوهی از سلاحهای متنوع و لوتهای هیجان انگیز است. بهلطف حضور انواع و اقسام اسلحه، جلیقه ضد گلوله، دستکش، شلوار، تیشرت، کلاه و کفش میتوانید ظاهر شخصیت خود را آنطور که دوست دارید تغییر دهید. خوشبختانه یوبیسافت توانسته با تنوع بخشیدن به سلاحها به بازیکن اجازه دهند تا آنطور دوست دارن به نبرد دشمنان برد. بازی پر است از اتچمنت سلاحها و صندوقچههایی که انواع و اقسام پوششها را برای افزایش Gear Level به شما میدهند. با ورود به بخش ویرایش Gunsmith میتوانید سلاحهای خود را با قطعاتی که بعد از Dismantel کردن سلاحهای دیگر بهدست آوردهاید ارتقاء دهید. در مجموع سه مرحله ارتقاء برای سلاح در نظر گرفته شده است که با انجام آنها، این موضوع روی تمام سلاحهای مشابه (از لحاظ نام سلاح) اعمال میشود.
با این وجود متاسفانه بازی امکان ارتقاء Gear Level سلاح را به بازیکنان نمیدهد، نتیجه بهمعنی شدن شخصیسازی سلاحها باتوجهبه تنوع ارائه اسلحه دیگر است. این موضوع باعث میشود تا بهندرت به سمت ویژگیهای تغییر ظاهر اسلحه بروید. در جریان بازی میتوانید نقشه ساخت سلاحهای مختلف را با حضور در مناطق آبیرنگ به دست بیاورید و سپس با حضور در فروشگاه، سلاح مورد نظر را خریداری کنید، اما متاسفانه این مورد نیز بهدلیل مشکلات بیان شده در زمینه ارتقاء Gear Level عملا توجیهی برای بازیکنان ندارد. متاسفانه در بریک پوینت هم خریدهای درونبرنامهای برای خریداری پول درون بازی و یک نوع پول خاص خودنمایی میکند. یوبیسافت خریدهای درون برنامهای را به بریک پوینت آورده و بخشی از فروشگاه بازی را به آن اختصاص داده است. با استفاده از پول واقعی میتوانید تقریبا تمام سلاحها را در کسری از ثانیه بهدست بیاورید و روند تنبلسازی گیمرها مثل گذشته با سرعت در حال انجام است.
آئورا جزیرهی عظیمی است و برای سفر از نقطهای به نقطهای دیگر درکنار Fast Travel میتوانید از خودرو، قایق، موتورسیکلت و هلیکوپتر استفاده کنید. صد حیف که با وجود انواع خودروهای زرهی، خودروهای اسپرت و حتی قایق و موتورسیکلتهای متنوع، سفر در جزیره آئورا بهدلیل بیمحتوایی و دور بودن بیش از اندازه نقاط مورد هدف مأموریت در یک کلام «بیمعنی» است. در نتیجه همواره باید به سرعت سوار هلیکوپتر شوید تا با حضور در محل مشخص شده مأموریتها را به پایان برسانید. این دقیقا برخلاف آنچیزی است که در بازی وایدلندز یا بسیاری از بازیهای جهانباز دیگر شاهدیم. حال این موضوع را با باگهایی همراه کنید که یقهی شما را تا آخرین لحظه رها نمیکند.
باگهای بازی گاهی باعث خنده شما میشود اما گاهی نیز مانع پیشروی در مأموریت خواهد شد. بهعنوان مثال در یک مورد مجبور شدم یک مأموریت ۳۰ دقیقهای را به همراه دوستانم به مدت دو ساعت و نیم انجام دهم. یک بار انپیسی زیر هلیکوپتر گیر کرد، بار دیگر روی پرههای هلیکوپتر رفت و کشته شد، بار سوم بهدلیل دیر لود شدن درختان بالگرد با درخت برخورد کرد و سقوط کرد. بار چهارم هدف را با موشک هلیکوپتر زدیم اما مأموریت تمام نشد با اینکه هدف منفجر شده بود. بار پنجم من درکنار انپیسی ماندم و دوستانم زمینی به سمت هدف حرکت کردند و با نارنجک هدف را ترکاندند؛ ولی زمانیکه به سراغ هدف دیگر رفتیم، ناگهان سرور مورد نظر غیب شد و مجبور شدیم باز هم مأموریت را تکرار کنیم. یک بار هم برای فرار از ولفها تیر میزدم و درحالیکه یکی از شخصیتها روی دوشم بود به داخل حوض افتادم، نتیجه آنکه در حوض گیر کردم و مجبور شدم تا مأموریت را تکرار کنم. بار دیگر مأموریت را انجام دادم و در حال فرار بودم که درون صخره گیر کردم و باز هم تکرار مأموریت تنها کاری بود که از دستم بر میآمد.
باگهای بازی شامل گیر کردن داخل دیوار، گیر کردن در اشیاء، دیرلود شدن محیط، پرواز کردن هم تیمیها روی هوا، پرواز کردن خارج از هلیکوپتر، حرکت عجیب دست هم تیمیها، گیر کردن ان پیسی ها در محیط و شکست مأموریت میشود. البته اینها بازهم بخشی از تجربیات تیم زومجی در زمان بررسی بازی گوست ریکان بریک پوینت است. فرضا در موردی بعد از ورود به منو و خارج شدن از منو، شاهد پرش خودروها بودیم! باید گفت یوبیسافت با انتشار این بازی به گیمرها توهین کرده است. حال این موارد را درکنار گیمپلی بهینه نشده بازی و منوهای تودرتو بگذارید، انتخاب نارنجک و سوییچ بین آیتمهای مختلف آنقدر بی مورد پیچیده شده است که عملا در حالت آنلاین و Co-op نمیتوانید از بازی لذت ببرید. درخت مهارتها یک بار دیگر به گوست ریکان بریک پوینت بازگشته ولی اینبار شاهد طراحی بد این درخت مهارتها هستیم. درحالیکه مانند بسیاری از بازیها یوبیسافت میتوانست دیدی کلی را از درخت مهارتها به بازیکن بدهد و از حضور منوهای تودرتو جلوگیری کند. با وجود حضور چهار کلاس در بازی، هرچهار کلاس درخت مهارت یکسانی دارند و عملا در هر زمان که بخواهید میتوانید به کلاسهای دیگر هم دسترسی داشته باشید. سازندگان چالشهایی را نیز برای ارتقاء سطح هر کلاس در نظر گرفتهاند که باید گفت آنچنان پیچیده و چالشبرانگیز نیستند.
درکنار بخش داستانی بهطور خاص پیش از انتشار بازی مانور زیادی روی بخش PvP داده شد. بخش بازیکن در مقابل بازیکن بریک پوینت که با نام Ghost War شناخته میشود حالتی چهار به چهار (4v4) است که در آن بازیکنان به دو گروه تقسیم میشوند. گوست وار در عمل دارای یک حالت مشابه بتل رویال اما در ابعادی کوچیک و یک حالت مانند دامینیشن است. خوشبختانه سطح بازیکنان در حالت چندنفره تاثیر گذار نیست و یوبیسافت حذف تاثیر Gear Level باعث متعادل شدن بخش چندنفره شده است. بااینحال شاهد لودینگهای بسیار طولانی در حالت چندنفره هستیم و باتوجهبه آرام بودن روند گیمپلی و مواجهه بازیکنان در این بخشها، در عمل زمان زیادی از بازیکنان هدر میرود. بااینحال هنوز هم بهدلیل وجود برخی مأموریتها برای گوست وار و همینطور وجود حالتی به نام بتل ریوارد، بازیکنان میتوانند بعد از پیروزی یا کشتن دشمنان جوایزی را دریافت کنند. این حالت شباهت زیادی به بتل پس بازیهای بتل رویال مانند فورتنایت دارد. از طرفی حالتی دیگر به نام Raid نیز در آینده نزدیک به بازی اضافه میشود که برای ورود به آن باید سطح تجهیزات شما بالای ۱۵۰ باشد. متاسفانه در زمان تجربه بازی و با وجود رسیدن به سطح مورد نظر، هنوز حالت Raid در دسترسمان قرار نگرفته بود.
فارغ از مشکلات بیان شده، گوست ریکان بریک پوینت مانند وایدلندز با موتور گرافیکی AnvilNext 2.0 ساخته شده است. در زمان بررسی وایدلندز در سال ۲۰۱۷ از نورپردازی و محیطهای متنوع و زیبای بازی تقدیر کردیم، اما اکنون بعد از گذشت دو سال و نیم، باید بگوییم که بریک پوینت یک عقبگرد محسوب میشود. مشخصا در وایدلندز یوبیسافت بسیاری از ایرادات بازی را برای آسایش بازیکنان رفع کرده بود، اما دریغا که گوست ریکان جدید محصولی مملو از باگ است که مقداری گیمپلی نیز در آن وجود دارد. گرافیک ساخته جدید یوبیسافت پاریس را باید به چند بخش تقسیم کنیم؛ بخش اول دنیای متنوع بازی است و بخش دیگر انیمیشها. فارغ از ایرادات بیان شده، از لحاظ هنری گوست ریکان جدید دنیایی زیبا با نورپردازی قابل قبول دارد، اما در انیمیشنها سازندگان ضعیف عمل میکند. چهرهی شخصیتها خشک و بیروح است و بهدلیل رندر شدن لحظهای میانپردهها، به ندرت شاهد میانپردههای زیبا برای حداقل جلب نظر کاربرها هستیم. انیمیشن دویدن شخصیت اصلی، برخی انیمیشنهای ناقص پر کردن خشاب تفنگ یا حتی انیمیشن حرکت وسایل نقلیه در بسیاری از موارد بهینه نشدهاند و به نظر میرسد به محض تکمیل شدن وارد بازی شدهاند. در بازی حتی یک سری انیمیشنهای ابتدایی مانند شکستن شیشه را نیز شاهد نیستیم. تیرهای شما از بیشتر پنجرهها بدون شکستن شیشه عبور میکند و این درحالی است که این روزها دیگر برخی استاندارها به یک اصل تبدیل شده است. جدای از این از مشکلات گرافیکی گفتیم که در بازی به وفور دیده میشود و کاملا مشخص است که قبل از انتشار مشکلات بازی رفع نشده است.
گوست ریکان بریک پوینت هیچ موسیقی خاصی را ارائه نمیدهد. در حساسترین صحنهها که به واقع حضور یک آهنگ غمانگیز یا هیجانانگیز احساس میشود، بازی شما را با عدم پخش هرگونه موسیقی شگفتزده میکند. بهویژه در صحنههای مبارزه، موسیقی آرامی در پس زمینه پخش میشود که عملا هیچ حسی را منتقل نمیکند. از طرفی گاهی شاهد هماهنگ نبودن صداگذاری شخصیتها با انیمیشن صورت آنها هستیم. در گوست ریکان وایدلندز درکنار موسیقی، این صداگذاری محیط بود که حس حضور در فضای باز و را به شما منتقل میکرد، اما این موضوع آنچنان در بریک پوینت وجود ندارد.