Planet Zoo

باتوجه‌به سابقه‌ی استودیوی Frontier (‌ سازنده‌ی بازی‌های Elite: Dangerous و Planet Coaster)، اینکه بازی جدید آن‌ها، یک شبیه‌ساز نگه‌داری از باغ وحش باشد، چندان عجیب به نظر نمی‌رسد چرا که آن‌ها در گذشته نیز دست به ساخت چنین سبکی زده‌اند اما Planet Zoo، با بازی‌های پیشین این استودیو تفاوت‌های عمده‌ای دارد. تمرکز Planet Zoo بیشتر روی نگه‌داری از حیوانات، حفظ محیط زیست‌ و مراقبت از شادابی و طراوت پارک محل زندگی آن‌ها است.

طبق صحبت‌های پیرس جکسون، کارگردان بازی، Planet Zoo و Planet Coaster با اینکه زیر مجموعه‌ی یک سری قرار می‌گیرند و شباهت‌هایی میان آن‌ها یافت می‌شود، اما با این‌ حال تمرکز دو بازی روی مسائلی بسیار متفاوت است. درحالی‌که بازی Planet Coaster تمرکز اصلی خود را روی مهندسی رولر کوستر‌های بازی گذاشته بود، Planet Zoo با خلق حیوانات به دقیق‌ترین شکل ممکن، بازیکن را وادار به مراقبت از آن‌ها می‌کند. هنگامی که نوبت به ساخت و طراحی باغ وحش می‌رسد، اختیار و آزادی کامل به مخاطب داده خواهد شد تا هر آنچه را که در ذهنش می‌گذرد، بتواند در بازی پیاده‌سازی کند. مانند Planet Coaster، مجموعه‌ای گسترده از قطعات لگویی در اختیار خواهد بود تا هر کسی بتواند با چسباندن آن‌ها به یکدیگر طراحی باغ وحش خود را بهبود بخشد. حال باید باغ وحش را با حیوانات مختلف پر کرد که در این زمینه‌ هم به بازیکن آزادی داده می‌شود تا هر حیوانی که دوست دارد را در باغ وحش خود بگذارد. همچنین بازی دارای مکالماتی است که اهمیت نگه داری از حیوانات در دنیای واقعی را یاد آور می‌شود به این معنی که به‌جای استفاده‌ی ابزاری از آن‌ها و به فکر سود‌های مالی بودن،‌ بهتر است که کمی دغدغه‌ی زندگی آن‌ها را نیز داشته باشیم و خوش بختانه تیم سازنده‌ی بازی با صحبت‌هایی که با باغ وحش‌های مختلف انجام داده به این نتیجه رسیده است که بسیاری از آن‌ها، تلاش واقعا خوبی در حفظ و بقای حیوانات انجام می‌دهند. به‌گفته‌ی جکسون،‌ آن‌ها با بسیاری از باغ وحش داران در راستای تحقیق و توسعه‌ی بازی خود صحبت کرده‌اند و دوست دارند تا این میزان از اهمیت دادن به حیوانات در Planet Zoo نیز پیاده‌سازی شود.

جانی واتس، رئیس بخش نو‌آوری استودی Frontier، خود یک جانورشناس است و به همین دلیل به ساخت بازی Planet Zoo بسیار علاقه‌مند است. او که به بازی‌سازی بسیار علاقه‌مند بود به نصیحت مادرش مبنی بر ترک این حوزه و ادامه‌ی تحصیل گوش کرد اما علاقه‌‌اش به بازی‌سازی دوباره او را به سمت این صنعت هدایت کرد و اکنون با ساخت Planet Zoo، از هر دو دانشش استفاده خواهد کرد. البته این اولین بازی او با محوریت حیوانات نیست چرا که واتس سابقه‌ی کار روی بازی Zoo Tycoon با همکاری مایکروسافت را دارد که بازی خوبی هم محسوب می‌شود. همچنین بازی RollerCoaster Tycoon 3 نیز از دیگر پروژه‌های او است که بخش‌هایی از آن به حیوانات اختصاص داشت؛ اما با وجود کار روی چندین پروژه با محوریت حیوانات، هیچ‌کدام آن طور که باید و شاید واتس را قانع نکرد به خاطر همین او از Planet Zoo به‌عنوان بازی‌ای که ۱۵ سال منتظر ساختنش بوده یاد می‌کند.

درست مانند بازی Planet Coaster که تیم سازنده برای ساخت بازی به پارک‌های مربوطه سر زدند و با افرادی که آن‌ها را طراحی و اداره می‌کردند، صحبت کرده‌اند، برای Planet Zoo نیز چنین اتفاقی افتاده و افراد تیم، با باغ وحش‌های زیادی در تعامل بوده‌اند چرا که جکسون معتقد است برای ساخت بازی، باید از درون موضوعی که مورد نظر آن است باخبر بود و به همین منظور، بسیاری از افراد حاضر در استودیو برای ساخت یک بازی با محوریت مدیریت باغ وحش تجربه‌ای کافی دارند؛ بنابراین جکسون فکر می‌کند که بازی آن‌ها در زمینه‌ی دقت ساخت و شبیه‌ساز بودن، حرف‌های زیادی برای گفتن خواهد داشت. به‌گفته‌ی او، توجه به جزییات تقریبا به عادتی وسواس گونه در استودیوی Frontier تبدیل شده است و ساخت بازی‌های مختلف با زمینه‌ی علمی، کاری است که آن‌ها به بهترین نحو توانایی انجام آن را دارند؛ می‌خواهد این کار نقشه‌برداری از یک کهکشان باشد یا ساخت یک بازی شبیه‌ساز رولر کاستر با ریزترین جزییات. به‌طور خاص در مورد Planet Zoo، آن‌ها در تلاشند کاری کنند تا باغ وحشی که حیوانات در آن قرار دارند، نمایشگر باغ وحش‌های مدرن واقعی باشد که حفظ و نگه‌داری ار حیوانات دغدغه‌ی اصلی آن‌ها است. جانی واتس در ادامه می‌گوید:

در میان بازی‌های Frontier همیشه وفاداری به واقعیت وجود داشته است. من عاشق اینم که برخی افراد با بازی‌های ما به موضوعی علاقه‌مند شوند و تصمیم بگیرند که در زمینه‌هایی مانند جانورشناسی یا نجوم ادامه‌ی فعالیت دهند. با اینکه بازی‌های ما سرگرم کننده‌اند اما همیشه در آن‌ها پیام‌هایی نیز وجود دارد. پیام‌هایی که چندان واضح و آشکار نیستند اما امیدواریم به‌حدی باشند که مردم از آن‌ها الهام بگیرند.

 واتس در ادامه در مورد اهداف خود برای بازی اینطور می‌گوید که امیدوار است تا Planet Zoo تمام اصول سری Planet را بتواند رعایت کند و منظور از این اصول، قرار دادن تمام ابزار مورد نیاز بازیکنان برای ساخت هر آنچه در ذهن دارند است.

ستاره‌های Planet Zoo قطعا حیوانات هستند. حیوانات این بازی قطعا یکی از واقع ‌گرایانه‌ترین موجوداتی هستند که در یک بازی ویدیویی یافت می‌شوند و انیمیشن‌های استفاده شده برای آن‌ها بسیار دقیق است. هنگامی که حیوانات شروع به حرکت می‌کنند واقعا وزن دارند و می‌توان عضلات و استخوان‌های آن‌ها را که زیر پوستشان حرکت می‌کنند، مشاهده کرد. حتی با زوم کردن دوربین، می‌توان تکان خوردن بینی یا گوش‌های آن‌ها را به وضوح دید. به‌گفته‌ی اعضای Frontier، وظیفه‌ی اصلی بازی این است که کاری کند تا گیمر واقعا به حیوانات داخل باغ وحش اهمیت دهد تا کسی این طور فکر نکند که حیوانات صرفا موجوداتی بی مصرف‌اند که فقط برای به نمایش در‌آمدن وجود دارند.

جکسون در این مورد می‌گوید:

 ما می‌خواهیم حیوانات این حس را به شما القا کنند که آن‌ها برای شما مهم هستند و باید از آن‌ها مراقبت کنید و دوست داریم تا ارتباط میان شما و حیوانات رشد کند. یکی از اعضای تیم سازنده یک بار فیلی را در تمام طول عمر آن دنبال و از آن مراقبت کرد و هنگامی که فیل مرد، خیلی ناراحت کننده بود. این لحظه و حس کششی که بین شما و حیوانات برقرار می‌شود بسیار جالب است. همکاری اعضای استودیو شامل طراحان، انیماتور‌ها یا کسانی که روی هوش مصنوعی حیوانات کار می‌کنند،‌ باعث شده است تا چیزی خلق شود که مردم وقت خود را صرف آن کنند.

در بازی Planet Coaster، هنگامی که دوربین زیر یکی از رولر کوستر‌ها  برده می‌شود، می‌توان تمام مکانیزم و سازوکار آن را مشاهده کرد و یکی دیگر از هدف‌های تیم سازنده‌ی Planet Zoo در مورد طراحی حیوانات این است که این ویژگی را به بازی جدید خود بیاورد. آن‌ها در تلاش هستند تا جزییات طراحی بازی را در مرحله‌ای بالاتر از بازی‌های مرسوم این سبک قرار دهند و برای همین فکر می‌کنند که گیمر‌ها حتما قدردان این ویژگی Planet Zoo خواهند بود.

به‌گفته‌ی کریس مارش، انیماتور ارشد Planet Zoo، اینکه حیوانات در بازی درست حرکت کنند کافی نخواهد بود و او باور دارد که با این بازی، سازندگان توانسته‌اند به دستاوردی بیشتر از این دست یابند.

ما به بسیاری از باغ وحش‌ها سر زده‌ و اطلاعات بسیاری جمع‌آوری کرده‌ایم. من می‌خواستم بدانم که آن‌ها (‌حیوانات) هنگامی که در یک زیست بوم به‌عنوان یک خانواده زندگی می‌کنند، چه احساسی دارند. شما می‌توانید وزن و زمان‌بندی انیمشن‌های یک موجود را به خوبی خلق کنید، اما وقتی پنج عدد از آن‌ها را در یک مکان قرار می‌دهید، باید تعاملی باور پذیر داشته باشند. حتی اگر به این جزییات توجهی هم نکنید،‌ نبود آن را حس خواهید کرد. یکی از زیبایی‌هایی که راجع به انیمیشن وجود دارد این است که کسی نمی‌تواند دقیقا بیان کند که چرا به یک انیمیشن خاص واکنش نشان داده است. آن‌ها فقط باور می‌کنند که حیواناتی که مشاهده می‌کنند واقعی هستند و آن تکان تکان خوردن‌های گوش‌ها و بینی موجودات به این حس کمک می‌کند. شغل ما این است که کاری کنیم تا مردم این مورد (زنده بودن حیوانات) را باور کنند.

در بازی‌های مدیریتی،‌ همیشه باید اتفاقاتی بیافتد که گیمر را به چالش بکشد و شرایط را برای او سخت کند. البته که نیازی به نگرانی در مورد خورده شدن مراجعه کنندگان باغ وحش توسط شیر‌های گرسنه نیست اما فرار کردن حیوانات یکی از مواردی است که باعث آشوب خواهد شد اما خبری از خون و خون ریزی برخلاف یکی دیگر از شبیه‌ساز‌های باغ وحش استودیوی Frontier به نام Jurassic World Evolution نخواهد بود. بااین‌حال، همچنان موارد بسیاری وجود دارند که باعث شوند تا باغ وحش همیشه هم در صلح و آرامش نباشد. باید برای رفاه حیوانات محل سکونت مناسبی ساخت و همچنین باید به خوبی از آن‌ها را پرورش داد تا جمعیت آن‌ها رو به افزایش برود. به این منظور، باید برای حیوانات غذای مناسب تهیه و روی آن‌ها تحقیق کرد و از بیمار شدن آن‌ها جلوگیری کرد. در تمام بازی‌های مدیریتی،‌ باید امکان آنکه گیمر بتواند بازی را بد بازی کند وجود داشته باشد. به این معنی که گیمر باید این اجازه را داشته باشد که تا کار‌هایی را در بازی کند که سازندگان آن‌ها را توصیه نمی‌کنند و البته عواقب آن را هم بچشد. در Planet Zoo نیز اگر برای حیوانات محیط مناسبی فراهم نشود به تندرستی آن‌ها آسیب می‌رسد. اصلی‌ترین کاری که برای مدیریت یک باغ وحش باید انجام داد، اطمینان از این مسئله است که آیا از حیوانات به خوبی نگه داری می‌شود یا خیر و این قضیه هسته‌ی مرکزی Planet Zoo خواهد بود. نگه داری از حیوانات آنقدر‌ها که به نظر می‌رسد مسئله‌ی ساده‌ای نخواهد بود چون فاکتور‌های زیادی در بازی وجود دارد که بازیکن باید آن‌ها را رعایت کند؛ از نگه‌داری حیوانات در دمای مناسب برای هر یک از آن‌ها گرفته تا شبیه‌سازی محیط وحشی واقعی. هنگامی که حیوانی می‌میرد، روی اقتصاد باغ وحش (‌که یکی از المان‌های مهم بازی است) تاثیر منفی می‌گذارد. برخلاف بازی Planet Coaster که اگر یکی از رولر کوسترها خراب می‌شد، امکان تعمیر کردن آن به وسیله‌ی مهندسان در بازی وجود داشت، در Planet Zoo دیگر نمی‌شود یک حیوان مرده را زنده کرد و این اهمیت درست بازی کردن را برای مخاطب بالا می‌برد به طوری که با مرگ هر حیوان، گیمر قطعا ناراحت خواهد شد.

سازندگان فهرست بلند بالایی از آیتم‌هایی که برای رفاه حیوانات می‌توان استفاده کرد، آماده کرده‌اند. به‌عنوان مثال می‌توان برای شیر‌ها جایگاه‌هایی برای خراش دادن آن با پنجه‌های خود قرار داد که مراجعه کنندگان با دیدن این صحنه به وجد آیند و خود شیر‌ها هم لذت ببرند یا می‌توان به فیل‌های بازیگوش توپ داد تا با آن بازی کنند. همچنین از آن‌ جایی که بسیاری از حیوانات طالب حریم خصوصی هستند و دوست ندارند تا کسی آن‌ها را نگاه کند،‌ می‌شود در قفس‌های آن‌ها از پنجره‌های یک طرفه استفاده کرد که مراجعه کنندگان از بیرون بتوانند آن‌ها را نگاه کنند ولی آرامش داخل قفس از بین نرود.

هر حیوانی در Planet Zoo شخصیت و خلق و خوی خاص خود را دارد. همچنین برای منحصر به فردی بیشتر موجودات داخل بازی، طرح‌ روی بدن گونه‌های یکسان، متفاوت است. به‌عنوان مثال طرح راه راه روی بدن گورخرها به‌صورت تصادفی تولید خواهد شد که هر کدام از گورخرها را دیگری متمایز می‌کند. اگر حوانی در طول بازی مجروح شود، این جراحت با گذشت زمان به زخم تبدیل خواهد شد و جای زخم، تا آخر عمر آن حیوان با او خواهد بود. این جزئیات شاید کوچک به نظر برسند، اما باعث می‌شوند تا حیوانات حس خشک و بی روح بودن ندهند و به آن‌ها نگاهی ابزاری برای کسب پول نشود؛ البته که Planet Zoo دست مخاطب را برای رفتار خود باز می‌گذارد،‌ اگر کسی بخواهد چنین نگاهی به حیوانات داشته باشد،‌ میل خودش است.

به‌گفته‌ی کریس مارش، در بازی مخاطب شاهد به دنیا اومدن یک حیوان، بزرگ و درنهایت پیر شدن آن خواهد بود و مشاهده‌ی چرخه‌ی زندگی یک موجود حس تعلق به آن را در گیمر ایجاد خواهد کرد و او وظیفه‌ی انیماتورها را هرچه باورپذیرتر کردن جاندار بودن حیوانات بیان می‌کند. یکی از مثال‌هایی که می‌توان برای این قضیه به کار برد این است که هنگامی که حیوانی مریض می‌شود، زبان بدن او نیز در بازی تغییر پیدا می‌کند. حیوان سر خود را کمی پایین‌تر نگه می‌دارد و راه رفتنش سخت‌تر می‌شود. مانند دیگر بازی‌های سری Planet، بدون اتکا به HUD بازی نیز می‌توان اطلاعات بسیاری از محیط در حال مدیریت مخاطب دریافت کرد. بازیکن حتی می‌تواند با کمی دقت متوجه شرایط نامساعد یک حیوان، از صدای خاصی که تولید می‌کند،‌ بشود. با اینکه همچنان امکان کوچک نمایی دوربین بازی و اسکن کردن محیط برای پیشبرد بازی و اطلاع از وضعیت حیوانات وجود دارد، اما این بزرگنمایی دوربین و زوم روی موجودات مختلف است که لذت بازی را با دیدن انیمیشن‌هایی که بالاتر هم توضیح داده شد، بیشتر می‌کند.

روابط حیوانات با یکدیگر نیز در بازی بسیار جالب کار شده است؛ به طوری که بعضی از آن‌ها با یکدیگر کنار نمی‌آیند و اگر چندین شیر، میان فضای مربوط‌به گورخرها انداخته شود، قطعا حال و روز باغ‌ وحش چندان خوش نمی‌شود و لحظات جذابی رقم می‌خورد. همان‌طور که اشاره شد، در Planet Zoo با یکی از بهترین و باورپذیرترین استفاده از حیوانات در تاریخ بازی‌های ویدیویی سر و کار خواهیم داشت و مارش نیز این مسئله را تایید می‌کند و می‌گوید که این قضیه از همان ابتدای پروژه، جزو اهداف اصلی استودیوی Frontier بوده است و آن‌ها نمی‌خواستند تا حیوانات به هیچ وجه مصنوعی به نظر برسند. طراحی خرس‌های بازی با آن فیزیک سنگین و حسی بزرگی‌ای که به مخاطب القا می‌کنند، خود گواهی بر موفقیت استودیو در این امر است.

با اینکه بسیاری از انیمیشن‌های حیوانات به‌صورت دستی طراحی شده‌اند، بااین‌حال بعضی از انیمیشن‌های حرکت کردن آن‌ها وابسته به شرایط مختلفند. به این علت که بازیکن توانایی این را خواهد داشت که هر زمینی را که دلش می‌خواهد طراحی کند و همین امر باعث می‌شود تا حیوانات نسبت به زمین طراحی شده، حرکاتی واقع ‌گرایانه‌تر از خود نشان دهند. درکنار رسیدگی به حیوانات، باید نیاز‌های مراجعین به باغ وحش را هم در نظر گرفت. آن‌ها در وهله‌ی اول، نیاز به دیدی مناسب به هر قفس یا جایگاه حیوانات دارند؛ بنابراین اگر باغ وحش به‌گونه‌ای طراحی شود که مراجعین چشم‌انداز مناسبی نداشته باشند، مخاطب با واکنش منفی آن‌ها رو‌به‌رو خواهد شد. از طرفی حیوانات هم قرار نیست تا مانند اجناس مختلف در قفسه‌های یک مغازه گوشه‌ای بنشینند تا مردم آن‌ها را تماشا کنند؛ بنابراین یکی از چالش‌های گیمر این است که شرایط را طوری طراحی کند که هم محیط زیست حیوانات باب میل ‌آن‌ها باشد و هم مراجعه کنندگان بتوانند اوقات خوشی را در باغ وحش سپری کنند. راه‌ سازی نیز در Planet Zoo یکی دیگر از ارکان مهم بازی به شمار می‌رود. به این علت که گیمر باید برای کارکنان باغ وحش راه‌هایی را بگذارد که آن‌ها بتوانند خود را به قفس‌های مختلف برسانند و  آذوقه مورد نیاز حیوانات را  تأمین کنند. اگر راه‌ رسیدن به قفسی طولانی یا پیچیده باشد، احتمال گرسنگی کشیدن حیوانی که در آن قفس است، وجود خواهد داشت. همچنین راه سازی مناسب به مهمانان باغ وحش کمک می‌کند تا به‌راحتی بتوانند از میان جایگاه‌های مختلف حیوانات عبور کنند و از گشت‌و‌گذار در باغ وحش لذت ببرند.

Planet Zoo از Planet Coaster به کم زرق و برق‌تر به نظر می‌رسد. هرچه نباشد، محیط باغ وحش بسیار آرامش بخش‌تر و کم رنگ و روتر از شهر بازی است. به‌گفته‌ی پیرس جکسون، کاشت گیاهان برای ایجاد زیستگاه‌ حیوانات بسیار مهم است چون باعث می‌شود تا بازی آن حس طبیعی و واقع‌گرایانه‌ای که مد نظر سازندگان است را به خوبی منتقل کند؛ اما بازیکنان همچنان می‌توانند تا چیزهای عجیب و غریب مورد نظر خود را  خلق کنند چون ابزاری کامل برای ساخت ذره ذره‌ی باغ وحش در بازی وجود دارد و او واقعا امیدوار است تا جامعه‌ی مخاطبان بازی، با طراحی‌های خود سازندگان را به وجد بیاورند. هدف استودیوی Frontier تنها قرار دادن حیوانات به‌جای رولر کوسترها در Planet Coaster نبوده و آن‌ها با  Planet Zoo در پی اصلاح هسته‌ی بازی‌های مدیریتی خود هستند و در تلاشند تا از همه نظر بازی‌ خود را بهبود ببخشند. هدف آن‌ها با بازی این مجموعه این است که به گیمر‌های بیشتری شانس تجربه بازی‌ خود را بدهند و سری Planet را بیشتر بر سر زبان‌ها بیاندازند.

استودیو Frontier به ارتباط نزدیک با جامعه‌ی مخاطبان بازی‌های خود معروف است مخصوصا در مورد بازی Elite Dangerous که بسیاری از بهبودهای بازی توسط بازیکنان آن صورت گرفت. به‌گفته‌ی واتس،‌ آن‌ها همیشه به بازخورد‌های مخاطبان گوش می‌دهند و سعی بر این دارند تا آن‌ها را در بازی پیاده‌سازی کنند و هر جا که لازم باشد در بازی تغییر ایجاد کنند؛ البته او معتقد است که انتقادات مخاطبان باید به جا باشد چون اگر بازیکنان بخواهند صرفا چند حیوان را داخل قفسی بیاندازند و به تماشای آن‌ها بنشینند نیز شاید جالب به نظر برسد اما اگر آن‌ها بخواهند پیچیدگی‌های بازی را بیشتر کشف کنند، باید کمی سختی بکشند و سیستم‌های بازی را به درستی فرا بگیرند.

بازی Planet Zoo اثر جذابی به نظر می‌رسد و بهترین نکته‌ای که راجع به آن وجود دارد هوش مصنوعی و انیمشن‌های آن‌ها است. حیوانات به معنای واقعی کلمه زنده‌اند و تجربه‌ی بازی و ساخت و ساز در آن و تماشای شنا کردن و غذا خوردن حیوانات به طرز عجیبی آرامش بخش از آب درآمده است. امکانات بیشتری نیز در این بازی وجود دارند که هنوز رونمایی نشده‌اند یا صرفا بخش کوتاهی از آن‌ها به نمایش در آمده است مانند قفسه‌های شیشه‌ای برای نگه‌داری از خزندگان و مارها. باتوجه‌به سابقه‌ی استودیوی Frontier می‌توان مطمئن بود که پس از عرضه بازی، محتوای بیشتری برای آن منتشر خواهد شد.