بازی Stronghold: Warlords

، جدید‌ترین نسخه از سری استراتژی استرانگهلد، هرچند در حد و اندازه یک جنگ‌های صلیبی جدید نیست اما در بین نسخه‌های اخیر مجموعه اثر موفقی است. همراه بررسی بازی باشید.

طرفداران بازی‌های استراتژی، حتما با سری استرانگهلد آشنا هستند؛ مجموعه‌ای که به‌جرات می‌توان محبوب‌ترین نسخه آن را Crusader یا همان جنگ‌های صلیبی دانست که در ایران هم با آن دوبله مشهورش علاقه‌مندان زیادی داشت. سری استرانگهلد البته همیشه هم در اوج نبوده است و مخصوصا چند نسخه اخیر آن، آثار چندان جالبی نبودند. 

حال چند روزی است که نسخه جدیدی از این مجموعه با نام Stronghold: Warlords برای کامپیوتر منتشر شده و استودیو فایرفلای، قصد دارد تا با این نسخه، مجموعه را دوباره به روز‌های اوج برگرداند و البته که برای این کار،‌ تغییراتی هم در حال‌و‌هوای کلی آن ایجاده کرده است. در ادامه با بررسی بازی Stronghold: Warlords همراه باشید تا ببینیم آیا فایرفلای در این راه موفق بوده یا خیر. 

در حالی که همیشه به تجربه سری Stronghold در حال‌و‌هوایی قرون وسطایی عادت کرده بودیم، Warlords ما را به آسیای شرقی می‌برد؛ جایی که در آن نه خبری از صلیبیون با آن زره‌های فلزی سنگین است و نه خبری از نیرو‌های عرب؛ در عوض، این بار با ماجرا‌های تمدن‌های این گوشه از جهان همراه خواهیم شد و باید حکومت‌هایی چون چین، ژاپن و مغول‌ها را تا رسیدن به اهداف‌شان همراهی و هدایت کنیم. Stronghold: Warlords، حالت‌های بازی مختلفی دارد که یکی از مهم‌ترینِ آن‌ها، بخش کمپین داستانی بازی است. این قسمت خود شامل چند روایت مختلف، هرکدام با محوریت یکی از تمدن‌های بازی است و مثلا در یکی از آن‌ها با ژاپنی‌ها همراه می‌شویم و در دیگری، نبرد‌های چنگیز‌خان مغول را تجربه می‌کنیم. البته که یک کمپین اقتصادی هم در دسترس است که بیش‌تر روی جمع‌آوری منابع، ساخت‌و‌ساز و توسعه قلعه متمرکز شده است. 

بخش کمپین بازی، در کل تجربه نسبتا کوتاهی است؛ به طوریکه حتی می‌توان در یکی دو روز هم تمام مراحل آن را بازی کرد و به‌پایان رساند. اما با وجود ضعف نسبی از حیث کمی، این بخش از نظر کیفیت در سطح قابل‌قبولی است. سازندگان موفق شده‌اند تا مراحل متنوعی در بخش کمپین طراحی کنند و برای مثال، در حالی که در یک مرحله باید تعداد مشخصی از سلاح و تجهیزات مختلف بسازید، در مرحله‌ای دیگر باید در برابر حملات گسترده دشمنان از قلعه خودتان دفاع کنید و در مرحله‌ای هم با جمع کردن ارتشی بزرگ، به سمت قلعه دشمن حمله و آن را نابود کنید. 

البته برای اینکه بتوانید از تجربه کمپین بازی لذت ببرید، پیشنهاد می‌کنم که با هر پیش‌زمینه‌ای از بازی‌های استراتژی، آن را روی راحت‌ترین درجه سختی بازی نکنید و سراغ درجه‌های نرمال یا سخت بروید؛ چرا که در حالت آسانِ بازی، خیلی وقت‌ها تجربه کلی نه فقط بدون چالش که حتی بی‌معنی می‌شود و مثلا در همان مراحل مربوط به دفاع از قلعه، شرایطی پیش می‌آید که خیلی راحت نیروهای مهاجم را از بین می‌برید و در چند دقیقه پایانی مدت‌زمان مرحله، عملا کاری برای انجام دادن نخواهید داشت!

در کنار بخش کمپین، Stronghold: Warlords همچنین حالت Skirmish معروف را هم دارد که می‌توانید در آن با انتخاب تعداد کلی قلعه‌های روی نقشه و تعیین برخی تنظیمات دیگر، تجربه‌ای شخصی‌سازی شده داشته باشید و در حالی که در بخش کمپین همیشه با محدودیت‌هایی از حیث ساخت نیرو‌ها یا حتی بنا‌ها طرف هستید، در این حالت به تمام امکانات بازی دسترسی خواهید داشت. Warlords همچنین در حالت Free Build هم به‌تان اجازه می‌دهد تا در تجربه‌ای به‌دور از تنش ناشی از درگیری با حکومت‌های دیگر، صرفا روی ساخت‌و‌ساز قلعه متمرکز شوید و در نهایت هم حالت چندنفره بازی را داریم که امکان تجربه آن با بازیکنان واقعی را فراهم می‌کند. 

تا اینجای کار، همه‌چیز در مورد Stronghold: Warlords خوب و قابل‌قبول به‌نظر می‌رسد و خب واقعا در عمل هم بازی تجربه خوب یا به‌صورت دقیق‌تر تجربه «صرفا» خوبی است که بیش‌تر روی مولفه‌هایی امتحان‌پس‌داده تمرکز کرده و خیلی هم تلاشی برای تبدیل شدن به چیزی فراتر از این نمی‌کند. به بیان دقیق‌تر، Warlords بیش‌‌تر از اینکه بخواهد تجربه‌ای مدرن و بهبود‌یافته از سری استرانگهلد باشد و حتی با این کار مخاطبین جدیدی را هم به این سری جذب کند، سعی کرده تا فقط اشتباهات برخی نسخه‌های اخیر را تکرار نکند و با حفظ و حتی تکرار همان فرمولی که در نسخه‌های قدیمی‌تر جواب می‌داد، یک تجربه استراتژی قابل‌قبول باشد؛ اتفاقی که نتیجه آن، بازی است که می‌توان از تجربه کردنش لذت برد اما نباید انتظار یک شگفتی یا جذابیتی غافل‌گیر‌کننده از آن داشت.

برای مثال، با اینکه در بازی شاهد تمدن‌های مختلفی هستیم، اما عملا تفاوتی بین آن‌ها از حیث نیرو‌ها یا بنا‌های قابل‌ساخت وجود ندارد و فرضا همانطور که ژاپن هم امکان تربیت سامورایی‌ها را دارد، مغول‌ها و چینی‌ها هم چنین قابلیتی دارند. بله؛ می‌دانم که مثلا در نسخه Cursader هم دقیقا بازی چنین شرایطی داشت اما سال‌های زیادی از آن نسخه گذشته و از Warlords به‌عنوان یک تجربه جدید و مدرن‌تر، انتظار برای داشتن تنوع بالاتر و متمایز کردن حکومت‌ها از یکدیگر، بی‌جا نیست. 

چنین شرایطی دقیقا برای مکانیک‌های کلی بازی هم صدق می‌کند. به طوریکه هنوز هم همه‌چیز از ساخت انبار منابع و انبار غذا شروع می‌شود و در ادامه هم به ساخت دیوار و تولید سلاح و تربیت نیرو‌های مختلف می‌رسد. باید حواس‌تان به میزان محبوبیت باشد که نسبت مستقیمی با سرعت تولید و تعداد نیرو‌های در دسترسی دارد و متاثر از عواملی چون جیره غذایی و مالیات است. حتی شیوه تربیت نیرو‌ها و موارد کلی اینچنینی هم دقیقا به‌همان شکلی است که در نسخه‌های قبلی استرانگهلد دیده‌ایم. البته که این فرمول کلی هنوز هم جواب می‌دهد و روند بازی اصلا و ابدا حوصله‌سربر یا خسته‌کننده نمی‌شود ولی خب بازهم باید تکرار کرد که خیلی نباید انتظار ویژگی جدیدی از Warlords در این زمینه‌ها داشته باشیم؛ به‌جز از یک نظر که از قضا جزو المان‌های خوب بازی هم به‌حساب می‌آید. 

منظور از این المان، چیزی نیست جز مکانیک مربوط به Warlord‌ها که به‌نوعی اسم بازی هم از آن گرفته شده است. چه در تجربه بخش کمپین و چه وقتی که حالت‌های دیگر را بازی می‌کنید، علاوه بر قلعه شما و دشمنان‌تان، روی نقشه یک سری رهبر و تمدن محلی هم وجود دارند که خود، به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند و هرکدام قابلیت‌های خاص خودشان را دارند. در این بین شما می‌توانید از طریق نظامی و حمله به پایگاه آن‌ها و کشتن تمام نیرو‌های محافظ و در نهایت هم رهبر گروه، آن‌ها را تصرف کنید یا اینکه بی‌خیال راه نظامی شده و از طریق دیپلماسی، با برقراری ارتباط با آن‌ها و خرج کردن امتیازهای دیپلماسی خودتان، با آن‌ها پیمان اتحاد ببندید. صد البته که تمدن‌های اصلی دیگر هم چنین امکانی دارند و در نتیجه ممکن است این رهبران محلی را به سمت خودشان بکشانند. 

وارلرد‌ها، در کل ویژگی جذابی در بازی هستند؛ به طوریکه پس از مدتی متوجه خواهید شد که نقش آن‌ها چقدر مهم و استراتژیک است و اگر هم‌پیمان شما باشند، چقدر می‌توانند کمک‌حال‌تان باشند. این کمک هم خود انواع مختلفی دارد؛ برای مثال یک نوع وارلرد می‌تواند منابع مختلفی چون چوب و سنگ را به مرور برای شما بفرستد یا وارلردی دیگر، هر زمان که شما بخواهید و امتیاز دیپلماسی لازم را داشته باشید، به سمت هدفی که مشخص کنید لشکرکشی می‌کند. پیاده‌سازی کلی ویژگی وارلرد‌ها در بازی و تنوع خوب بین آن‌ها، شاید به جرات بتوان گفت که تنها موردِ جدید و متمایز‌کننده Stronghold: Warlords از بازی‌های دیگر این مجموعه و از نقاط قوت اصلی بازی است. 

البته که ویژگی وارلرد‌ها، کاملا هم بدون ایراد نیست و نیاز به بهبود‌هایی دارد؛ مثلا وقتی که از طریق دیپلماسی یک وارلرد را به هم‌پیمان خودتان تبدیل می‌کنید، گاهی همه‌چیز در یک لوپ بی‌انتها گیر می‌کند و دشمن شما هم مدام با خرج امتیاز دیپلماسی، قصد تغییر مالکیت این وارلرد را دارد و این چرخه به‌هیچ شکل هم متوقف نمی‌شود! مثلا اگر این ویژگی به شکلی تعریف می‌شد که پس از رسیدن امتیازات خرج‌شده شما برای آن وارلرد به سطحی مشخص، دشمن دیگر امکان تصرف آن گروه از طریق دیپلماسی را نداشته باشد، چنین مشکلی حل می‌شد.

یا مساله‌ای دیگر در این مورد، بحث هوش مصنوعی نیرو‌هایی است که وارلرد‌های نوع نظامی به هدف مشخص‌شده شما اعزام می‌کنند. این نیرو‌ها معمولا وقتی به یک دیوار و کلا مانع اینچنینی برسند، درگیر تخریب آن خواهند شد و خیلی وقت‌ها حتی با وجود شکستن بخشی از دیوار و باز شدن راه، باز هم این کار را ادامه می‌دهند و عملا کمک خاصی به شما در حمله‌های نظامی نمی‌کنند! چنین مساله‌ای، مخصوصا وقتی که بدانیم هوش مصنوعی بقیه نیرو‌ها به نسبت آن‌ها وضعیت به مراتب بهتری دارد، عجیب به‌نظر می‌رسد.

بازی Stronghold: Warlords هرچند تجربه‌ای بی‌نقص و درجه‌یک نیست، اما به مراتب بهتر از نسخه‌های اخیر استرانگهلد است

Stronghold: Warlords، همانطور که اشاره کردیم این بار به‌سراغ آسیای شرقی رفته و شاید بتوان گفت تاثیر اصلی این تغییر، روی جنبه‌های بصری بازی بوده است. به طوریکه سبک معماری کلی بنا‌ها و قلعه‌ها و حتی محیط‌های کلی بازی هم تحت‌تاثیر این تغییر قرار گرفته‌اند. جدا از اینکه کلا سطح بصری بازی کیفیت خوبی دارد و کاملا راضی‌کننده است و تنوع بصری نیرو‌ها، تجهیزات، بنا‌ها و حتی افکت‌های مختلف هم در سطح خوبی هستند، یکی از ویژگی‌های خوب Stronghold: Warlords این است که بازی،‌ بالاخره به‌ مقیاس درستی از بنا‌ها دست پیدا کرده و دیگر خبری از آن سازه‌های به‌شدت بزرگ و عجیب برخی نسخه‌ها نیست که به‌کل ساخت قلعه در بازی را به تجربه‌ای عجیب تبدیل می‌کردند. به‌طور دقیق‌تر، ابعاد کلی بنا‌ها در کنار ساده و در عین حال کارامد بودن سیستم ساخت‌و‌ساز، باعث شده تا خیلی راحت بتوانید قلعه‌تان را به شکلی که می‌خواهید بسازید، بنا‌های مختلف را در آن قرار بدهید و انواع تجهیزات دفاعی مختلف را روی دیوار‌های سنگی قلعه‌تان بچینید. این سادگی و کارامدی ساخت‌و‌ساز در بازی، باعث شده تا ساخت قلعه در این نسخه از استرانگهلد دوباره به کاری لذت‌بخش تبدیل شود و همان‌قدر که می‌توان از لشکرکشی و ساخت ارتشی از نیرو‌ها لذت برد، طراحی قلعه هم حس خوبی منتقل می‌کند. 

به‌شکل کلی، Stronghold: Warlords یک بازی استراتژی خوب است؛ نه بیش‌تر و نه‌ کم‌تر! استودیو فایرفلای از طرفی با شناسایی همان عناصر ساده‌ای که نسخه‌های موفق این سری را به آثار محبوبی تبدیل کرده بودند، خیلی از آن‌ها را در بازی پیاده کرده و همین هم به تجربه‌ای منتهی شده که در کل ارزش بازی کردن را دارد. اما در عین حال نمی‌توان منکر این مساله هم شد که بازی در مقام یک تجربه استراتژی مدرن، چیز جدیدی خاصی ندارد. پس اگر طرفدار همیشگی استرانگهلد یا به‌شکل بهتر نسخه‌های موفق استرانگهلد هستید، به‌احتمال زیاد از بازی کردن Warlords هم راضی خواهید بود و انصافا هم بازی به‌مراتب بهتر از چند نسخه اخیر مجموعه است؛ اما اگر دل‌تان یک تجربه استراتژی کاملا امروزی با ویژگی‌های جدیدِ جذاب می‌خواهد، این بازی مناسب شما نیست و اصلا قصدی هم برای ارائه چنین تجربه‌ای ندارد.